Γλυκάνισο (Pimpinella anisum)
Πού βρίσκεται: Αυτοφύεται στις χώρες της ανατολικής Μεσογείου, της δυτικής Ασίας και της βόρειας Αφρικής. Στην Ελλάδα το βρίσκουμε σε πολλές περιοχές και σε μεγάλη αφθονία.
Τι και πότε συλλέγεται; Οι σπόροι του το Σεπτέμβρη.
Γεύση: Έντονη και γλυκιά.
Ιδιαιτερότητα: Έχει χαρακτηριστικό δριμύ άρωμα. Στην Ελλάδα είναι ευρέως γνωστό ως συστατικό του ούζου.
Βασικές θεραπευτικές ιδιότητες:
Ως αφέψημα, έγχυμα ή έμβρεγμα, με χρήση των φύλλων και των σπόρων του, είναι φάρμακο τονωτικό, διουρητικό, μαλακτικό, εμμηναγωγό, αποχρεμπτικό, αντισηπτικό και αντισπασμωδικό, που δρα αποτελεσματικά κατά της δυσπεψίας, του στομαχόπονου, των παθήσεων του αναπνευστικού και των πόνων της περιόδου.
Ως κατάπλασμα, με χρήση των σπόρων του, βοηθά στην καταπράυνση και ίαση μωλώπων, αλλά και στην απόφραξη των γυναικείων μαστών.
Περιγραφή: Μονοετές ποώδες φυτό ύψους μικρότερου του ενός μέτρου (60εκ.).
Άνθη: Μικροσκοπικά, λευκού χρώματος, σε ταξιανθία «σκιαδίου» (θυμίζουν ομπρέλα).
Φύλλα: Πτεροειδή, απλά στη βάση και σύνθετα στην κορυφή.
Βλαστός: Ευθυτενής, διακλαδιζόμενος και ραβδωτός.
Σπόροι: Ραβδωτοί και γκριζοπράσινοι.
Επισήμανση: Να αποφεύγεται η κατανάλωσή του στη διάρκεια της εγκυμοσύνης (εξαιρούνται οι μικρές ποσότητες που χρησιμοποιούνται με μέτρο στη μαγειρική) και να μη λαμβάνεται από υπερτασικούς, άτομα που έχουν υποστεί κίρρωση ήπατος και άτομα που ακολουθούν αγωγή που περιλαμβάνει φάρμακα με διγοξίνη (διγιταλίνη). Γενικά, καλό είναι η χρήση του να γίνεται υπό την παρακολούθηση ειδικού.
