Το Κλειδί Της Μακροζωίας. Η Γνώση Για Υγεία Και Μακροζωία Μέσα Απ’ Τις Σελίδες Ενός Βιβλίου

Το Κλειδί Της Μακροζωίας. Η Γνώση Για Υγεία Και Μακροζωία Μέσα Απ’ Τις Σελίδες Ενός Βιβλίου

Το Κλειδί Της Μακροζωίας. Η Γνώση Για Υγεία Και Μακροζωία Μέσα Απ’ Τις Σελίδες Ενός Βιβλίου

Πώς μία γιατρός μέσα απ’ τη μακρόχρονη εμπειρία της στο σύστημα υγείας, προτείνει να ξαναπάρουμε την υγεία στα χέρια μας

 

Της Γιούλης Ηλιοπούλου

Φιλόλογου- Δημοσιογράφου

 

«Προσωπικά έζησα από κοντά το δράμα των καρδιοπαθών και καρκινοπαθών. Απομονώθηκα για να προσέξω τις μελέτες μου. Συγκέντρωσα τις εμπειρίες των πραγματοποιημένων εγχειρήσεων απερίσπαστα. Αψήφησα τις «αλήθειες» που ανακοινώνουν στα συνέδρια, έψαξα τα λάθη και τα ψέματα. Ομολογώ ότι, στον αιώνα μας, είμαι τελείως «αφύσικη». Ζω σε πόλεις μπετόν αρμέ, όπου καταπατήθηκε η πρασινάδα, ακούω ηχορύπανση, εισπνέω δυσωδία, τρώω βρομιές. Οι εντατικοί ρυθμοί σπουδών και επαγγελματικής εργασίας δημιούργησαν ένα μάλλον «εχθρικό» κλίμα, ώστε να αποκτήσω οικογένεια και παιδιά. Οι κοινωνικοί πειρασμοί διατάραξαν την ψυχική μου ηρεμία. Ζω σε μια «κόλαση». Στο νοσοκομείο, όπου υπηρετώ, συνταγογράφησα τόνους χημικών φαρμάκων και συμμετείχα σε πολυέξοδες χειρουργικές επεμβάσεις με αμφίβολα αποτελέσματα. Κάπου είχα χάσει τον δρόμο… Θρήνησα πολλά θύματα της κλασικής ιατρικής και αναρωτήθηκα τι πρεσβεύω! Ήθελα να ανατινάξω… τις κατεστημένες καταστάσεις και, επειδή η επανάσταση βασίζεται στην έρευνα, συνέχισα τη μελέτη.»

Είναι λίγο παράδοξο να ξεκινώ ένα αφιέρωμα με μία προσωπική μαρτυρία. Όμως διαβάζοντας το βιβλίο «Το κλειδί για τη μακροζωία» συγκλονίστηκα από το θάρρος και την ειλικρίνεια μίας γιατρού, η οποία μετά από πολύχρονη εμπειρία στον χώρο της υγείας, έρχεται να αμφισβητήσει και τελικά να απορρίψει τις ισχύουσες ιατρικές πρακτικές αλλά και τη γενικότερη στάση της σύγχρονής κοινωνίας απέναντι στη διατροφή και στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την ασθένεια. Και συνεχίζει την προσωπική της μαρτυρία αγανακτισμένη: «Επί δεκαετίες σπουδών και δουλειάς -δουλείας, χωρίς «ανάσα», ομολογώ ότι κατέστρεψα τον εαυτό μου. Από την υπερένταση απέκτησα προβλήματα υγείας που δεν είχα. Τα επινεφρίδιά μου παρήγαγαν παραπάνω κατεχολαμίνες και κορτιζόλη, που προκαλούν υπέρταση και διαβήτη. Εξαντλήθηκε ο θυρεοειδής μου, είχα έκτακτες καρδιακές συστολές και γερνούσα. Δούλεψα σε αγροτικά ιατρεία, κέντρα υγείας, νοσοκομεία υπερδιπλάσια, γιατί το «σύστημα» συντηρούσε κομματόσκυλα, κηφήνες, ψεύτες και κλέφτες. Έζησα τα σκάνδαλα του Ελληνικού Συστήματος Υγείας. Δεν πληρώθηκα ακριβοδίκαια, εκτέθηκα σε μολυσματικές ασθένειες, χωρίς να λαμβάνω ανθυγιεινό επίδομα. Ζημιώθηκα!

Όταν ήθελα να ερευνήσω την ιατρική αλήθεια, κι ενώ υπήρχαν χρήματα, κανείς δεν με βοήθησε. Ήμουν τελείως μόνη! Υπήρχαν λεφτά από βιομηχανίες, εταιρείες που έπαιρναν ορισμένοι για τα δικά τους «καλά και συμφέροντα», όχι όμως στο όνομα της διαφάνειας. Τα μέτωπα ήταν πολλά, πουθενά η ειρήνη...»

Εδώ θα κάνω μία «στάση» για να παρουσιάσω τη συγγραφέα. Η Αγγελική Τσαντσαρίδου είναι γιατρός με ειδικότητα στην Χειρουργική θώρακος. Είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και Διευθύντρια στο Νοσοκομείο της Λάρισας. Έχει γράψει πολλά βιβλία με θέμα την υγεία. Σπούδασε επίσης Βιοχημεία και Ψυχολογία στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. «Κάποτε συνάντησα μία κτηνίατρο», συνεχίζει, «που δούλευε σε βιομηχανία παραγωγής γαλακτοκομικών και την παρακάλεσα να μου μιλήσει για τις αφλατοξίνες. Είναι τοξίνες μύκητα που υπάρχουν σε όλα τα γαλακτοκομικά. Οι υπάλληλοι μετρούν τα επίπεδά τους, ώστε να μην ξεπερνούν ορισμένες τιμές, γιατί είναι καρκινογόνες ουσίες, όπως και οι καζεΐνες (πρωτεΐνες γάλακτος). Αυτές έχουν ενοχοποιηθεί για πρόκληση διαβήτη, αυτισμό, ψυχώσεις, καρκίνο μαστού, λιθιάσεις κ.λπ. Το ένζυμο λακτάση απουσιάζει στους ενήλικες. Είναι ένζυμο διάσπασης και πέψης του γάλακτος.

Προσωπικά, υπερκατανάλωσα τα γαλακτοκομικά και σταδιακά η υγεία μου επιδεινώθηκε. Εκτός από τα προβλήματα γαστρεντερικού, παρατήρησα ότι πάχαινα, είχα πίεση, σάκχαρο και ταχυπαλμίες. Αισθάνθηκα αυτό που ονομάζουμε «βιοχημικό άγχος». Ως γιατρός έπρεπε να λαμβάνω 5 χάπια ημερησίως. Εγώ που συνταγογράφησα τόνους χάπια για άλλους, αρνήθηκα τις ασθένειές μου και δεν ήθελα να «χαπακώνομαι», γιατί όλα εγκυμονούν παρενέργειες.» Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της, η Αγγελική Τσαντσαρίδου, μας ξετυλίγει το νήμα, ώστε να εφοδιαστούμε με την κατάλληλη γνώση για υγεία και μακροζωία. «Στην προσπάθειά μου να είμαι υγιής χωρίς ημερομηνία λήξεως, υποβλήθηκα σε τεστ δυσανεξίας στα τρόφιμα και τεστ διατροφικών ελλείψεων με απλές αιμοληψίες. Να σημειώσουμε ότι όλος ο πληθυσμός της Γης πρέπει να εξετασθεί σε τροφικές δυσανεξίες. Πιο συχνές είναι στα γαλακτοκομικά, τα σιτηρά και τη μαγιά. Απέφυγα τις κατηγορίες τροφών που με ενόχλησαν, ακολούθησα για δύο έτη φυτική διατροφή και επειδή δούλευα σαν αθλητής, συμπλήρωνα τις ελλείψεις μου με επί πλέον χορήγηση βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Διαπίστωσα ότι η αλλαγή ποιότητας τροφής, γιάτρεψε αρχικά την υπερλιπιδαιμία, την αναιμία και ένιωσα σταδιακά ευεξία. Οι διαιτολόγοι διευκρινίζουν ότι όταν το σώμα μας είναι αλκαλικό, δεν εμφανίζει ασθένειες. Όλα τα ζωικά τρόφιμα μας κάνουν όξινους. Όταν το pH του σώματος είναι <7 δηλαδή «οξέωση», ξινίζουμε και πεθαίνουμε. Συνέχισα τα τεστ δυσανεξίας στα τρόφιμα σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο, καρκινοπαθείς αλλά και υγιείς. Ανάλογα με τα αποτελέσματά τους, μοίραζα θεραπευτικά διαιτολόγια. Αντιμετώπισα δυσπιστία εκ μέρους των αρρώστων, ιατρών άλλων ειδικοτήτων και νοσοκομειακών διαιτολόγων. Θεώρησαν ακραία τη φυτική διατροφή. Όμως, όσοι την πίστεψαν και τη δοκίμασαν, δεν έχασαν. Θυμάμαι έναν άνδρα που υποβλήθηκε σε λοβεκτομή, λόγω καρκίνου πνεύμονα. Του χορήγησα αντικαρκινικά διαιτολόγια και του τόνισα να μην τρώει κρέας. Επειδή γέλασε, τον ρώτησα γιατί. Γύρισε και μου απάντησε: «Είμαι κρεοπώλης!». Υπάρχουν πολλά ερωτηματικά στα οποία το βιβλίο επιθυμεί να απαντήσει σχετικά με τον καρκίνο, την ιδανική τροφή ως «σωτήριο φάρμακο», την πρόληψη, την ψυχή και τον νου, τα ένζυμα, την αποτοξίνωση, την υδροθεραπεία, το βότανα και πολλά άλλα, που δεν θα μπορούσα στον περιορισμένο χώρο αυτού του αφιερώματος να συμπεριλάβω.

Θα συμπεριλάβω όμως μερικά αποσπάσματα από κεφάλαια του βιβλίου της Σχετικά με την κρεατοφαγία: «Η κρεατοφαγία προκαλεί καρκίνους και στεφανιαία νόσο. Το κρέας και τα γαλακτοκομικά είναι δύσπεπτα. Διεγείρουν φλεγμονώδεις αντιδράσεις και πάσης φύσεως νοσήματα: ψυχώσεις, διαβήτη, ενδοκρινολογικά προβλήματα, ασβεστοποιήσεις βαλβίδων και αρτηριών, ιστών, οργάνων, λιθιάσεις, παχυσαρκία, υπερλιπιδαιμία, επιδεινώνουν τη λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος. Οι βιομηχανίες τροφίμων δρουν σκανδαλωδώς, χρησιμοποιώντας αντιβιώσεις, ορμόνες, αλατούχες ενέσεις, χρωστικές, συντηρητικά, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές με δηλητήρια. Όλα συνετέλεσαν σε μεγάλα κέρδη σε βάρος των καταναλωτών, γιατί οι τροφές του πιάτου μας δεν είναι ποιοτικά βιο-αναγεννητικές. Μας σκουριάζουν, μας οξειδώνουν, μας οξεώνουν, μας θανατώνουν με μαθηματική ακρίβεια. Ο χρόνος το αποδεικνύει. Έχουμε θρηνήσει ανθρώπινες ζωές.»

Σχετικά με το συκώτι: Το συκώτι το βιομηχανικό κέντρο υγείας του σώματός μας έχει καθοριστικό ρόλο για έναν υγιή οργανισμό. Το κέντρο για τον καρκίνο είναι το συκώτι. Το συκώτι είναι για τον καρκίνο ό,τι η καρδιά για το κυκλοφορικό σύστημα. Το συκώτι είναι το κέντρο. Δυνατό συκώτι διώχνει τον καρκίνο. Τα καρκινικά κύτταρα τρέφονται και δημιουργούνται σε όξινο περιβάλλον. Κάθε τρόφιμο έχει και όξινα και αλκαλικά στοιχεία. Πολλά τρόφιμα έχουν ξινή γεύση στο στόμα, αλλά αλκαλική απόδοση στο σώμα. Το λεμόνι, για παράδειγμα, ανήκει στις εξαιρετικά αλκαλικές τροφές, παρότι ξινό, που βοηθά στην ανανέωση των κυττάρων με pH 9.0. Ζαχαροποιημένο και σοκολατοποιημένο συκώτι ίσον καρκίνος. Η άμυνα και ο τερματοφύλακας του οργανισμού εναντίον του καρκίνου βρίσκονται στο συκώτι και το συκώτι θέλει πικρά, για να λειτουργήσει σωστά και να αποθηκεύσει βιταμίνες. pH, δείκτης υγείας: Το ανθρώπινο pH κυμαίνεται από 7 έως 7,4. Η κλίμακα αυτή αλλάζει από την ποιότητα και την ποσότητα της προσλαμβανόμενης τροφής. Η οξύτητα καταγράφεται στη κλίμακα pH 0-14, με το 7 να θεωρείται ουδέτερο. Το ανθρώπινο σώμα λειτουργεί πιο αποτελεσματικά και πιο υγιεινά, όταν τα περισσότερα υγρά και οι ιστοί βρίσκονται σε αλκαλικό περιβάλλον. Το ανθρώπινο αίμα, για παράδειγμα, είναι ελαφρώς αλκαλικό και πρέπει να διατηρεί ένα επίπεδο pH κοντά στο 7,35 για την ανταλλαγή οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών. Το βασικό συστατικό της υγείας είναι η διατήρηση του pH σε αλκαλικό περιβάλλον, όπως είχε επισημάνει ο Ιπποκράτης χιλιάδες χρόνια πριν. Αν καταφέρουμε να διατηρήσουμε το pH του σώματός μας σε αλκαλικό περιβάλλον, τότε έχουμε καταφέρει να εδραιώσουμε την υγεία μας.

Πώς η ψυχή αντανακλά στο σώμα Η επιλογή του σημείου σωματοποίησης της συναισθηματικής σύγκρουσης γίνεται με υποσυνείδητους συσχετισμούς.

Λόγου χάρη: • Ψυχολογικές ενδόμυχες συγκρούσεις που αφορούν σε ζητήματα επιβίωσης, οδηγούν σε καρκίνο των νεφρών. • Ο φόβος του θανάτου οδηγεί σε καρκίνο των πνευμόνων. • Η ψυχολογική καταπίεση οδηγεί σε καρκίνο του στομάχου ή των εντέρων. Αρχικά, για τα ζώα, την «ψυχική σύγκρουση» την πυροδοτεί, κυριολεκτικά, μια μεγάλη ποσότητα τροφής. Για μας, όμως, μπορεί να είναι μια οποιαδήποτε υποχρέωση που ξεπερνά τις δυνατότητές μας. Ωστόσο, πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό ότι το επίκεντρο του στόχου δεν καθορίζεται τόσο από το ίδιο το τραυματικό γεγονός, αλλά μάλλον από την ιδιαίτερη ψυχολογική σημασία που έχει για μας εκείνη τη στιγμή που το βιώνουμε.

Για την υδροθεραπεία και την αποτοξίνωση του παχέος εντέρου Το παχύ έντερο είναι σαν «το αποχετευτικό σύστημα» ενός σπιτιού: κανείς δεν θέλει να έρχεται σε επαφή με αυτό, όμως χωρίς αυτό το ίδιο το σπίτι και οι ένοικοι του δεν μπορούν να ζήσουν. Και το παχύ έντερο επιτελεί για τον άνθρωπο ακριβώς αυτήν τη λειτουργία. Είναι, δηλαδή, το μέρος που στέλνουμε ό,τι δεν θέλουμε να υπάρχει στη ζωή μας. Αυτό δεν περιορίζεται μόνο στα τροφικά απόβλητα που, μέσω του παχέος εντέρου, οδεύουν προς την απομάκρυνση, αλλά και για τα συναισθηματικά απόβλητα, δηλαδή για κάθε συναίσθημα που δημιουργήθηκε μέσα μας, αλλά δεν το αποδεχόμαστε και δεν το θεωρούμε ευπρόσδεκτο στη ζωή μας, όπως για παράδειγμα τους φόβους, τη θλίψη και τον θυμό μας. Αυτή η στάση οδηγεί σταδιακά, σε συνδυασμό με την έλλειψη κίνησης στη ζωή μας που σταδιακά γίνεται συνήθεια και με την όλο και περισσότερο ακατάλληλη διατροφή, στην εμφάνιση συμπτωμάτων και ασθενειών του παχέος εντέρου, όπως είναι η δυσκοιλιότητα, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, ο μετεωρισμός και τέλος, ακόμη και ο καρκίνος του παχέος εντέρου.

Τέλος η Αγγελική Τσαντσαρίδου μέσα απ’ τις σελίδες του βιβλίου της δίνει ένα αισιόδοξο μήνυμα και γράφει συμπερασματικά: «Είμαστε οι σκέψεις, τα συναισθήματά μας και η τροφή μας. Ένα αμόλυντο χωράφι που εμείς καλλιεργούμε, σπέρνουμε, φροντίζουμε και θερίζουμε τους καρπούς του. Βρείτε τα 3 κλειδιά που ανοίγουν την πύλη της μακροζωίας. Χρησιμοποιήστε τα όσο συχνά χρησιμοποιείτε τα κλειδιά του σπιτιού σας ή του αυτοκινήτου σας και βιώστε μια ζωή απαλλαγμένη από κάθε είδους ασθένεια. Κάντε την ευημερία και τη μακροημέρευση επόμενο στόχο σας. Όλοι έχουμε το δικαίωμα στην υγεία, τη σωματική, ψυχική και πνευματική. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν «νους υγιής και σώμα υγιές» κι αν εμείς προσθέσουμε και «ψυχή υγιή», τότε έχουμε όλα τα εφόδια, να βιώσουμε την απόλυτη ευημερία και μακροζωία.»

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΡΟΖΩΙΑ

Η διάδοχος του Μάννα τροφή

Συγγραφείς:  Αγγελική Τσαντσαρίδου,  Κλέα-Νίκη Τσαντσαρίδου

Εκδόσεις: Κομνηνός 2018©