ΑΠΙΣΤΙΑ, ΠΟΙΑ Η ΑΙΤΙΑ ΒΑΣΗ ΕΡΕΥΝΑΣ;

Όπως απέδειξαν πρόσφατα οι ερευνητές, η απιστία είναι σπάνια μια απλή υπόθεση. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι απατούν και τα μοτίβα είναι πιο περίπλοκα από ό,τι υποδηλώνουν τα κοινά στερεότυπα. Μια συναρπαστική νέα μελέτη ρίχνει λίγο φως σε αυτά τα κίνητρα.

Η έρευνα περιελάμβανε 495 άτομα (το 87,9 τοις εκατό των οποίων προσδιορίστηκαν ως ετεροφυλόφιλοι), τα οποία στρατολογήθηκαν μέσω μιας ομάδας συμμετεχόντων σε ένα μεγάλο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ και μέσω πινάκων μηνυμάτων του Reddit με θέματα σχέσεων. Οι συμμετέχοντες παραδέχθηκαν ότι απάτησαν στη σχέση τους και απάντησαν στην ερώτηση στη ρίζα του μυστηρίου: Γιατί το έκανες; Μια ανάλυση αποκάλυψε οκτώ βασικούς λόγους: θυμό, αυτοεκτίμηση, έλλειψη αγάπης, χαμηλή δέσμευση, ανάγκη για ποικιλία, παραμέληση, σεξουαλική επιθυμία και κατάσταση ή περίσταση. Αυτά τα κίνητρα επηρέασαν όχι μόνο γιατί οι άνθρωποι απατούσαν, αλλά και πόσο καιρό το έκαναν, τη σεξουαλική τους απόλαυση, τη συναισθηματική τους επένδυση στην υπόθεση και το αν η κύρια σχέση τους έληξε ως αποτέλεσμα.

Η απιστία σχετίζεται με το σεξ; 

Αν και το μεγαλύτερο μέρος της απιστίας περιλαμβάνει σεξ, σπάνια αφορά μόνο το σεξ. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες ένιωσαν κάποια μορφή συναισθηματικής προσκόλλησης με τον σύντροφό τους, αλλά ήταν πολύ πιο συχνή σε όσους ανέφεραν ότι υπέφεραν από παραμέληση ή έλλειψη αγάπης στην κύρια σχέση τους. Περίπου τα δύο τρίτα των συμμετεχόντων (62,8 τοις εκατό) παραδέχθηκαν ότι εξέφρασαν στοργή προς τον νέο τους σύντροφο.

Και περίπου το ίδιο ποσοστό (61,2 τοις εκατό) συμμετείχε σε σεξουαλικό διάλογο μαζί τους. Περίπου τέσσερις στους 10 (37,6 τοις εκατό) είχαν οικεία συνομιλίες, ενώ ένας στους 10 (11,1 τοις εκατό) είπε: «Σ’ αγαπώ». Εκείνοι που ανέφεραν ότι αισθάνονται λιγότερο συνδεδεμένοι με τον κύριο σύντροφό τους, βίωσαν μεγαλύτερη συναισθηματική οικειότητα στην υπόθεση, ίσως ως τρόπο εκπλήρωσης αυτής της ανάγκης. Ομοίως, όταν η απιστία συνδέθηκε με την έλλειψη αγάπης, τα άτομα βρήκαν την εμπειρία πιο ικανοποιητική από πνευματική και συναισθηματική άποψη.

Η ικανοποίηση των συμμετεχόντων με το σεξ διέφερε ανάλογα με τον λόγο της σχέσης τους. Οι άνθρωποι ανέφεραν ότι αισθάνονται πιο σεξουαλικά ικανοποιημένοι όταν απατούσαν λόγω επιθυμίας, έλλειψης αγάπης ή ανάγκης για ποικιλία. Όσοι ανέφεραν μια κατάσταση ως την κύρια αιτία ήταν πολύ λιγότερο ικανοποιημένοι. Μεγάλο μέρος της σεξουαλικής δραστηριότητας περιοριζόταν στο φιλί (86,7%) και στην αγκαλιά (72,9%). Στην πραγματικότητα, η μελέτη διαπίστωσε ότι μόνο οι μισοί από τους απατεώνες ανέφεραν ότι είχαν κολπική επαφή.

Ποια είναι η αιτία τελικά μιας απιστίας

Ο λόγος της απιστίας επηρέασε επίσης πολύ το μήκος της. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η σχέση ήταν μια σύντομη προσπάθεια, ενώ άλλες ήταν μια μακρύτερη και βαθύτερη προσκόλληση. Εκείνοι που απάτησαν λόγω θυμού (όπως επιθυμία «να αναζητήσουν εκδίκηση»), έλλειψη αγάπης ή ανάγκης για ποικιλία είχαν μεγαλύτερη σχέση, ενώ εκείνοι που παρακινήθηκαν από την κατάσταση (όπως εκείνοι που ήταν «μεθυσμένοι» ή «καταπονημένοι» και «δεν σκέφτομαι καθαρά») το τελείωσε νωρίτερα. Οι γυναίκες είχαν επίσης μεγαλύτερη σχέση κατά μέσο όρο από τους άνδρες.

Στο τέλος, μόνο το ένα τρίτο των συμμετεχόντων παραδέχτηκε τελικά την απάτη στον κύριο σύντροφό τους. Οι γυναίκες ήταν περισσότερο διατεθειμένες να φιμωθούν από τους άνδρες. Εκείνοι που ξεκαθάρισαν ήταν πιο πιθανό να έχουν απατήσει λόγω θυμού ή παραμέλησης παρά από σεξουαλική επιθυμία ή ποικιλία. Αυτό υποδηλώνει ότι η ομολογία τους ήταν πιθανώς μια μορφή ανταπόδοσης και ένας τρόπος για να εκδικηθούν αντί για έναν τρόπο να καθαρίσουν τη συνείδησή τους. Οι συμμετέχοντες που ομολόγησαν ήταν επίσης πιο πιθανό να δημιουργήσουν μια αφοσιωμένη σχέση με τον σύντροφο της σχέσης.

Ενώ η απιστία είναι συνήθως μια "παράνομη" πράξη, ορισμένοι "απατεώνες" ήταν λιγότερο προσεκτικοί από άλλους, ίσως σκόπιμα. Όσοι απατούσαν λόγω έλλειψης αγάπης πήγαιναν σε περισσότερα δημόσια ραντεβού και έδειχναν περισσότερη δημόσια στοργή προς τον σύντροφό τους. Το PDA ήταν επίσης κοινό για όσους αναζητούσαν ποικιλία ή ήθελαν να ενισχύσουν την αυτοεκτίμησή τους. Από την άλλη πλευρά, οι απατεώνες της κατάστασης ήταν λιγότερο διατεθειμένοι να εξαπατήσουν ανοιχτά, ίσως επειδή ήλπιζαν να επιστρέψουν στην κύρια σχέση τους χωρίς να πιαστούν.

Συμπέρασμα

Τελικά, η μοίρα της κύριας σχέσης των συμμετεχόντων εξαρτιόταν λιγότερο από την ίδια την πράξη και περισσότερο από το κίνητρό της. Η απάτη ήταν πιο πιθανό να τερματίσει μια σχέση όταν προήλθε από θυμό, έλλειψη αγάπης, χαμηλή δέσμευση ή παραμέληση. Και ήταν λιγότερο πιθανό να το κάνει όταν η απιστία ήταν περιστασιακή. Παραδόξως, μόνο μία στις πέντε (20,4 τοις εκατό) των σχέσεων έληξε λόγω της σχέσης. Ο ίδιος αριθμός ζευγαριών (21,8 τοις εκατό) παρέμεινε μαζί παρά το γεγονός ότι ο κύριος σύντροφός τους το έμαθε, ενώ ελαφρώς περισσότερα (28,3 τοις εκατό) έμειναν μαζί χωρίς ο σύντροφός τους να ανακαλύψει την απιστία τους. Οι υπόλοιπες σχέσεις διαλύθηκαν για μη εξαπατητικούς λόγους.
Σπάνια η απιστία οδήγησε σε πραγματική σχέση. y μία στις 10 υποθέσεις (11,1 τοις εκατό) τελικά μετατράπηκε σε πλήρη δέσμευση — μία από τις προκαταλήψεις που αποδεικνύεται αληθινή.

Μελέτη

https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/0092623X.2020.1856987?journa...