Αυτοέλεγχος - ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΞΑΣΚΕΙΤΑΙ;

Ο αυτοέλεγχος είναι η ικανότητα διαχείρισης των παρορμήσεων, των συναισθημάτων και των συμπεριφορών για την επίτευξη μακροπρόθεσμων στόχων και είναι αυτό που διαχωρίζει τους ανθρώπους από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο. Ο αυτοέλεγχος έχει τις ρίζες του κυρίως στον προμετωπιαίο φλοιό, το κέντρο σχεδιασμού, επίλυσης προβλημάτων και λήψης αποφάσεων του εγκεφάλου, ο οποίος είναι σημαντικά μεγαλύτερος στους ανθρώπους από ό,τι σε άλλα θηλαστικά.

Ο πλούτος των νευρικών συνδέσεων στον προμετωπιαίο φλοιό δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να σχεδιάζουν, να αξιολογούν εναλλακτικές ενέργειες και ιδανικά να αποφεύγουν να κάνουν πράγματα για τα οποία αργότερα θα μετανιώσουν, αντί να ανταποκρίνονται αμέσως σε κάθε παρόρμηση καθώς εμφανίζεται.

Υπάρχει συζήτηση γύρω από τον βαθμό στον οποίο ο αυτοέλεγχος είναι μια έμφυτη ατομική διαφορά, έναντι μιας μαθημένης δεξιότητας. Οι περισσότεροι ειδικοί πιστεύουν ότι οι άνθρωποι που είναι διατεθειμένοι σε χαμηλότερα επίπεδα λιγότερου αυτοελέγχου μπορούν να καλλιεργήσουν υγιεινές συνήθειες και να λάβουν αντίμετρα για να ελέγξουν τη συμπεριφορά τους.

Τι ενισχύει τον αυτοέλεγχο;

Ο αυτοέλεγχος στηρίζεται στη δύναμη της θέλησης ως πεπερασμένος πόρος δηλαδή. Επιτρέπει στους ανθρώπους να κατευθύνουν την προσοχή τους παρά την παρουσία ανταγωνιστικών ερεθισμάτων και αποτελεί τη βάση όλων των ειδών επιτευγμάτων, από το σχολείο μέχρι τον χώρο εργασίας. Ωφελεί και τις σχέσεις.

 Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι η άσκηση της δύναμης της θέλησης απαιτεί την πνευματική ενέργεια. Αυτή η έννοια, που ονομάζεται εξάντληση του εγώ, είναι μια πιθανή εξήγηση γιατί τα άτομα είναι πιο ικανά να αναζητούν ένα μπισκότο με τσιπς σοκολάτας όταν αισθάνονται καταπονημένοι.

Πρόσφατα, ωστόσο, οι επιστήμονες απέτυχαν να επαναλάβουν ορισμένες από τις μελέτες που διέπουν την έννοια της εξάντλησης του εγώ. Η καλύτερη κατανόηση του γιατί τα άτομα υποχωρούν σε ορισμένες παρορμήσεις, αλλά είναι σε θέση να αντισταθούν επιτυχώς σε άλλες, είναι κρίσιμη για να βοηθηθούν άτομα που υποφέρουν από εθιστικές συμπεριφορές, παρορμητικότητα και διατροφικές διαταραχές.

Τι είναι το τεστ marshmallow;

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο ψυχολόγος Walter Mischel διεξήγαγε αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως τεστ marshmallow. Βρήκε ότι τα παιδιά που έμειναν μόνα τους σε ένα δωμάτιο με ένα πιάτο που περιείχε marshmallow, και μπόρεσαν να αντισταθούν στο να φάνε μια καραμέλα για να ανταμειφθούν με δύο στο μέλλον, αργότερα έδειξαν πολλά θετικά αποτελέσματα στη ζωή τους. Συγκεκριμένα, αυτά τα παιδιά είχαν λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς και καλύτερους βαθμούς από εκείνα που δεν μπόρεσαν να καθυστερήσουν την ικανοποίηση τρώγοντας άνω της μίας καραμέλας. Το διάσημο τεστ στην πραγματικότητα να μην αντανακλά τον αυτοέλεγχο σε γενικές γραμμές και μερικοί ερευνητές προτιμούν να εξετάζουν πιο προσεκτικά μια ποικιλία αναπτυξιακών επιρροών, αντί αυτού.

Πώς να ρυθμίσετε τη συμπεριφορά σας

Είτε ο πειρασμός είναι τα ναρκωτικά, το φαγητό ή τα μέσα μαζικής δικτύωσης, όλοι έχουν τομείς ζωής στους οποίους θα ήθελαν να ασκήσουν λίγη περισσότερη θέληση. Πώς μπορεί λοιπόν ένα άτομο να οικοδομήσει αυτή την κρίσιμη δεξιότητα; Πρόσφατη έρευνα επισημαίνει τη χρήση ανταμοιβών, συνηθειών και πρακτικών ενσυνειδητότητας ως πιθανούς τρόπους δημιουργίας καλύτερων συνηθειών και ρύθμισης της συμπεριφοράς μακροπρόθεσμα.

Μια άλλη προσέγγιση είναι να αναπτύξετε μια επίγνωση των παραγόντων που εκτροχιάζουν τον αυτοέλεγχο. Τα αξιοθέατα και οι μυρωδιές που αναδύονται από ένα αρτοποιείο της γειτονιάς καθώς περνάει κανείς μπορεί να αποδυναμώσει την αποφασιστικότητα να διατηρήσει μια υγιεινή διατροφή , αλλά η λήψη μιας διαφορετικής διαδρομής που αποφεύγει το αρτοποιείο μπορεί να την ενισχύσει. Η ενίσχυση της θέλησης μπορεί να μην είναι πάντα εύκολη, αλλά μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την υγεία, την απόδοση στην εργασία και την ποιότητα ζωής.

Γιατί μερικοί άνθρωποι αντιστέκονται καλύτερα στον πειρασμό;

Η εξάσκηση καλών συνηθειών έχει μεγαλύτερη επίδραση από το να έχεις ισχυρή θέληση. Οι άνθρωποι που έχουν καλύτερο αυτοέλεγχο έχουν δουλέψει περισσότερο στις καλές συνήθειες από τη δύναμη της θέλησης, κάτι που οδηγεί σε καλύτερη πρόοδο στους γενικούς μας στόχους. Οι άνθρωποι αυτοί σκέφτονται περισσότερο το «γιατί» κάνουν κάτι είναι σε θέση να ασκήσουν μεγαλύτερο αυτοέλεγχο και να επιμείνουν περισσότερο σε μια εργασία από εκείνους που σκέφτονται «πώς» να κάνουν κάτι. Όταν γνωρίζουμε τον στόχο που επιδιώκουμε και όχι το μέσο για να φτάσουμε εκεί, είναι πιο πιθανό να αφήσουμε κάτω το κομμάτι της πίτας και να δημιουργήσουμε τη δύναμη της θέλησης