Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που χρησιμοποίησαν θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης κατά τη μετάβασή τους στην εμμηνόπαυση ήταν βιολογικά νεότερες από εκείνες που δεν χρησιμοποιούσαν ορμόνες.
Η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (HRT), AKA ορμονοθεραπεία εμμηνόπαυσης (MHT), έχει υποβληθεί σε σημαντικό έλεγχο τα τελευταία 20 χρόνια. Οι διαμάχες σχετικά με την ασφάλειά του ξεκίνησαν λίγο μετά την έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2002 και διαπίστωσε ότι η ορμονική υποκατάσταση συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού και καρδιαγγειακών παθήσεων.
Ωστόσο, αρκετές μελέτες έκτοτε έχουν βρει ότι για τις περισσότερες γυναίκες, τα οφέλη της HRT υπερτερούν των κινδύνων και η χρήση ορμονικής υποκατάστασης δεν αυξάνει τον κίνδυνο θνησιμότητας ενός ατόμου.
Για παράδειγμα, μια μελέτη του 2022 ανέφερε ότι οι γυναίκες που ξεκίνησαν HRT πριν από την ηλικία των 60 ετών και/ή ξεκίνησαν ορμονοθεραπεία εντός 10 ετών από την εμμηνόπαυση είχαν 30 έως 50% χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από κάθε αιτία και στεφανιαία νόσο.
Τώρα, μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 29 Αυγούστου στο JAMA Network Open μπορεί να έχει αποκαλύψει τουλάχιστον έναν λόγο για τον οποίο η ορμονική θεραπεία φαίνεται να έχει αυτά τα προστατευτικά αποτελέσματα.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, η χρήση HRT μπορεί να βοηθήσει τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες να παραμείνουν βιολογικά νεότερες από την πραγματική τους ηλικία.
Είναι η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης κλειδί για την υγιή γήρανση;
Στη μελέτη συμμετείχαν 117.763 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με μέση ηλικία τα 60, οι οποίες ήταν εγγεγραμμένες στη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου.
Οι επιστήμονες μέτρησαν τους βιοδείκτες γήρανσης των συμμετεχόντων για να προσδιορίσουν τη βιολογική ηλικία και διεξήγαγαν έρευνες για να εντοπίσουν γυναίκες που είχαν κάνει ορμονοθεραπεία. Συγκέντρωσαν επίσης πληροφορίες για το εισόδημα και άλλους παράγοντες για την εκτίμηση της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης.
Η βιολογική ηλικία αναφέρεται στην ηλικία του σώματος ενός ατόμου με βάση διάφορες μετρήσεις υγείας, ενώ η χρονολογική ηλικία είναι η ηλικία ενός ατόμου με βάση την ημερομηνία και την ώρα που γεννήθηκε.
Οι έρευνες έδειξαν ότι 47.461 (40,3%) είχαν κάνει ορμονοθεραπεία κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια των ετών της εμμηνόπαυσης.
Αφού έλαβαν υπόψη τους παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που χρησιμοποίησαν ορμονοθεραπεία ήταν βιολογικά νεότερες από εκείνες που δεν χρησιμοποιούσαν ορμόνες.
Συγκεκριμένα, η ορμονοθεραπεία συσχετίστηκε με 0,17 χρόνια μείωση της βιολογικής ηλικίας σε σύγκριση με τη χρονολογική ηλικία.
Επιπλέον, η έναρξη ορμονών στην ηλικία των 55 ετών και άνω μείωσε τη βιολογική ηλικία κατά 0,32 έτη.
Η μελέτη έδειξε επίσης ότι το όφελος της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης στη βιολογική γήρανση ήταν πιο σημαντικό σε γυναίκες με χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση.
Για παράδειγμα, οι συμμετέχοντες με υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο που χρησιμοποίησαν ορμονοθεραπεία είχαν βιολογική ηλικία 0,08 ετών νεότερη, ενώ οι γυναίκες με χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο ήταν 0,23 χρόνια νεότερες από άτομα που δεν χρησιμοποιούσαν HRT.
Οι επιστήμονες προτείνουν ότι τα άτομα με υψηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση μπορεί να έχουν ένα πλεονέκτημα, όσον αφορά την υγεία, λόγω της μεγαλύτερης πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη και άλλες πτυχές της ευεξίας. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει τις μικρότερες αλλαγές στη βιολογική ηλικία μεταξύ των συμμετεχόντων σε αυτήν την ομάδα.
Επιπλέον, η μελέτη διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που χρησιμοποίησαν ορμονοθεραπεία για τέσσερα έως οκτώ χρόνια ήταν βιολογικά 0,25 χρόνια νεότερες από την πραγματική τους ηλικία.
«Τα 0,25 χρόνια καθυστερημένης γήρανσης που παρατηρήθηκαν στη μελέτη μας θα μπορούσαν να μεταφραστούν σε περίπου 2,25% μειωμένο κίνδυνο θνησιμότητας από όλες τις αιτίες και 5% μειωμένο κίνδυνο θνησιμότητας λόγω ειδικής αιτίας», έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης.
Η ερευνητική ομάδα προτείνει ότι η επίδραση της ορμονικής θεραπείας στη βιολογική γήρανση μπορεί να εξηγήσει εν μέρει τα ευρήματα προηγούμενων μελετών, οι οποίες βρήκαν σχέσεις μεταξύ της ορμονοθεραπείας και των χαμηλότερων κινδύνων θνησιμότητας.
Ωστόσο, τα δεδομένα σχετικά με τη χρήση ορμονικής θεραπείας αναφέρθηκαν από μόνοι τους και οι ερευνητές μέτρησαν τη βιολογική ηλικία σε ένα μόνο σημείο και όχι σε όλη τη διάρκεια της ζωής των συμμετεχόντων. Επιπλέον, η μελέτη δεν εξέτασε τη δόση ή τον τύπο της ορμονοθεραπείας που χρησιμοποιήθηκε. Αυτοί και άλλοι περιορισμοί θα μπορούσαν να είχαν αντίκτυπο στα αποτελέσματα.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι απαιτούνται περισσότερες έρευνες για την επιβεβαίωση των ευρημάτων και την κατανόηση των κινδύνων και των οφελών, ειδικά αφού προηγούμενες έρευνες βρήκαν πιθανές συσχετίσεις μεταξύ της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης και του καρκίνου του μαστού.
Πηγές
Διαβάστε επίσης...
