Οστεοπόρωση : Άσκηση, διατροφή και ομοιοπαθητική

ΓΕΝΙΚΑ

Πρόκειται για την κατάσταση εκείνη κατά την οποία τα κόκαλα γίνονται σταδιακά εύθραυστα, με αποτέλεσμα να είναι πιο πιθανό να σπάσουν (να υποστούν κάποιο κάταγμα). Τα κατάγματα αυτά είναι πιο πιθανό να συμβούν στη σπονδυλική στήλη, τον καρπό και το ισχίο και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα για τα άτομα προχωρημένης ηλικίας, καθώς η ακινησία που απαιτείται για την αποκατάστασή τους ενδέχεται να προξενήσει κάποια θρόμβωση ή πνευμονία. Εκεί, άλλωστε αποδίδεται ο θάνατος πολλών ηλικιωμένων γυναικών που έχουν υποστεί κάταγμα στο ισχίο. Η αναφορά αυτή στο γυναικείο φύλο γίνεται διότι οι γυναίκες είθισται να έχουν πιο ελαφρά και πιο λεπτά οστά. Μάλιστα, μετά την εμμηνόπαυση υφίστανται ορισμένες ορμονικές αλλαγές, οι οποίες επισπεύδουν τη διαδικασία απώλειας οστικής μάζας.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Η οστεοπόρωση δεν παρουσιάζει συμπτώματα εάν δεν υπάρξει κάποιο κάταγμα. Στην περίπτωση αυτή τα κυριότερα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

•Πόνο στη μέση

•Σταδιακή απώλεια ύψους και ανάπτυξη γυρτής σωματικής σωματικής στάσης

•Απώλεια οστού στη γνάθο

ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΣΑΣ ΟΤΑΝ…

•Νιώσετε πόνο στη μέση ή στην πλάτη.

•Ο οδοντίατρός σας διαπιστώσει απώλεια οστού στη σιαγόνα.

ΑΙΤΙΕΣ

Η ακριβής αιτία της οστεοπόρωσης εξακολουθεί να παραμένει άγνωστη. Ωστόσο, η φυσιολογική διαδικασία που οδηγεί στην οστεοπόρωση έχει ως εξής:

Η ηλικία κατά την οποία τα άτομα έχουν τη μέγιστη δυνατή οστική μάζα είναι τα 35 χρόνια. Μετά την ηλικία αυτή τα οστά αρχίζουν να χάνουν ασβέστιο πιο γρήγορα απ’ ότι μπορούν να το αντικαταστήσουν. Έτσι, τα οστά γίνονται λεπτότερα και πιο αδύνατα. Στις γυναίκες, η διαδικασία αυτή επιταχύνεται τα δέκα πρώτα χρόνια μετά την εμμηνόπαυση, γεγονός που οφείλεται στο ότι οι ωοθήκες σταματούν να παράγουν τις γυναικείες ορμόνες του φύλου, τα οιστρογόνα που βοηθούν τα κόκαλα να είναι ισχυρά.

Παρά το γεγονός ότι η απώλεια οστικής μάζας είναι φυσιολογική συνέπεια της γήρανσης, έχει βρεθεί ότι κάποιες γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καταγμάτων και οστεοπόρωσης. Πρόκειται για τις αδύνατες με ανοιχτόχρωμα μαλλιά, για εκείνες που έχουν μικρά οστά και καπνίζουν, καθώς επίσης και γι’ αυτές που καταναλώνουν αρκετά μεγάλες ποσότητες αλκοόλ με τάση καθιστικής ζωής. Τον ίδιο κίνδυνο διατρέχουν οι γυναίκες που έχουν οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης και έχουν υποστεί αφαίρεση ωοθηκών.

Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο οστεοπόρωσης είναι επίσης η αποφυγή άσκησης και η ακινητοποίηση παρατεταμένης διάρκειας, η χαμηλή πρόσληψη ασβεστίου με τις τροφές, η χειρουργική επέμβαση για αφαίρεση τμήματος του στομάχου ή του εντέρου, ο υπερθυρεοειδισμός και η λήψη στεροειδών ή αντιεπιληπτικών φαρμάκων.

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ

Συνήθως, οι γιατροί υποβάλλουν προληπτικά σε έλεγχο οστικής μάζας όλες τις γυναίκες που μπαίνουν στην εμμηνόπαυση. Πρόκειται για μια απλή και ανώδυνη μέθοδο, με την οποία διαπιστώνεται ο ρυθμός οστικής απώλειας και αποφασίζεται η περαιτέρω αντιμετώπιση της πάθησης. Μπορούν επίσης να μετρήσουν το ύψος των ατόμων που θεωρούν ότι πάσχουν από οστεοπόρωση, έτσι ώστε να εντοπιστεί η πιθανή μείωσή του. Επιπλέον, υπάρχουν και κάποιες μέθοδοι που μπορούν να εντοπίσουν την οστεοπόρωση όταν αυτή βρίσκεται σε πολύ πρώιμο στάδιο και περιλαμβάνουν διάφορες μορφές απορροφησιομετρίας. Καινούργια διαγνωστική μέθοδο συνιστά η ποσοτική υπολογιστική τομογραφία, η οποία μετρά την πυκνότητα κάθε οστού του σώματος και η οποία ωστόσο, χρησιμοποιεί μεγαλύτερη ποσότητα ακτινοβολίας από τις υπόλοιπες μεθόδους. Τέλος, ενδέχεται να χρειαστούν αιματολογικές εξετάσεις ή εξετάσεις ούρων, έτσι ώστε να αποκλειστούν ορισμένες παθήσεις που μπορεί να ευθύνονται για την εμφάνιση οστεοπόρωσης.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Επειδή η οστεοπόρωση αποτελεί νόσο που είναι σχεδόν αδύνατο να αναστραφεί, αυτό που παίζει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπισή της είναι η πρόληψη, στην οποία άλλωστε αποσκοπούν οι μέθοδοι τόσο της συμβατικής ιατρικής όσο και της εναλλακτικής.

ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση συνιστάται θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (Θ.Ο.Υ) με οιστρογόνα, η οποία επιβραδύνει την απώλεια του υπάρχοντος οστού. Ωστόσο, η συγκεκριμένη θεραπεία συνιστάται μόνο σε περιπτώσεις που ο κίνδυνος οστεοπόρωσης είναι μεγάλος, διότι έχει σχετιστεί με την ανάπτυξη καρκίνου της μήτρας ή των μαστών.

Άλλου είδους θεραπεία που μπορεί να συμβάλλει στην αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης είναι η χορήγηση φαρμάκων όπως ραλοξιφίνης, η οποία έχει όμοια αποτελέσματα με αυτά των οιστρογόνων, της αλενδρονάτης η οποία αυξάνει την οστική μάζα και της καλτσιτονίνης, η οποία ενδείκνυται για την αντιμετώπιση των καταγμάτων των σπονδύλων.

Τέλος, ο γιατρός μπορεί να σας χορηγήσει προληπτικά ασβέστιο και βιταμίνη D και να σας παροτρύνει να ξεκινήσετε τακτική σωματική άσκηση.

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ

Οι εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας έχουν ως κύριο στόχο να διατηρήσουν γερά τα οστά. Εάν σκοπεύετε να αντιμετωπίσετε την οστεοπόρωση με κάποια απ’ αυτές, μπορείτε να επιλέξετε μια από αυτές που ακολουθούν:

•Φυτοθεραπεία: οι φυτοθεραπευτές ισχυρίζονται ότι κάποια βότανα καθυστερούν την εξέλιξη της οστεοπόρωσης και για το λόγο αυτό συνιστούν τη χρήση εκουιζέτουμ, αλφάλφα, γλυκόρριζας, ρούμεξ, καθώς επίσης και κρέμας με βασικό συστατικό τη μεξικάνικη γλυκοπατάτα.

•Άσκηση: για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης, καλό είναι να προτιμάτε τις ασκήσεις εκείνες που φορτίζουν με βάρος τα οστά, όπως είναι το τρέξιμο, το τένις, το μπαλέτο, η γιόγκα, η αεροβική γυμναστική και η άρση βαρών. Η ωφέλεια των συγκεκριμένων ασκήσεων θα γίνει αισθητή, αρκεί να ασκείστε τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα για 35-45 λεπτά.

•Ομοιοπαθητική: συνίσταται στη λήψη ομοιοπαθητικών σκευασμάτων που αυξάνουν την απορρόφηση του ασβεστίου, όπως είναι το Calcarea carbonica, το Calcarea phosphorica και το Calcarea fluorica και Silica.

•Αγιουρβέδα: προτείνει την κατανάλωση κάθε πρωί μιας χούφτας σπόρων σουσαμιού και την κατανάλωση αμυγδαλογάλατος, το οποίο είναι πολύ πλούσιο σε ασβέστιο.

•Χυμοθεραπεία: συνίσταται στην κατανάλωση χυμού από ένα μήλο, τρία φύλλα κατσαρού λάχανου και μισής πράσινης πιπεριάς.

•Διατροφή: αυτό που χρειάζεται ο οργανισμός σας προκειμένου να αντιμετωπίσει την οστεοπόρωση είναι το ασβέστιο, το οποίο μπορείτε να βρείτε στο άπαχο γάλα, στο γιαούρτι, στο μπρόκολο, στο κουνουπίδι, στο σολομό, στο τοφού καις τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά. Για καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου καλό είναι να το συνδυάζετε με βιταμίνη D και μαγνήσιο.

Γενικότερα, όμως πρέπει να αποφεύγετε την κατανάλωση τροφών που περιέχουν πολύ φώσφορο, όπως είναι το κόκκινο κρέας και τα αναψυκτικά, καθώς επίσης την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ και καφεΐνης.

ΠΡΟΛΗΨΗ

•Καταναλώνετε τροφές πλούσιες σε ασβέστιο και φυτικά οιστρογόνα

•Αποφεύγετε την κατανάλωση τροφών πλούσιων σε λίπη και πρωτεΐνη, διότι εμποδίζουν την απορρόφηση του ασβεστίου

•Εντάξτε στο πρόγραμμά σας την τακτική σωματική άσκηση

•Κόψτε ή περιορίστε το κάπνισμα

Αντιμετώπιση στο σπίτι

Ένας εύκολος τρόπος είναι η αύξηση της πρόσληψης ασβεστίου, την οποία μπορείτε να πετύχετε προσθέτοντας καθημερινά άπαχο γάλα σε σκόνη στο φαγητό και το ποτό σας ή φτιάχνοντας σούπα από κόκαλα, στο νερό της οποίας όμως θα προσθέσετε και λίγο ξίδι.