Υπάρχουν πολλοί λόγοι που ωθούν έναν άνδρα να απομακρυνθεί από τη σύντροφό του. Ακόμη και στις σχέσεις που ξεκίνησαν με τις καλύτερες προϋποθέσεις! Πολλές φορές δεν αρκεί η καλή «χημεία» στον έρωτα, χρειάζεται και η κατάλληλη συμπεριφορά. Υστερικές σκηνές ζηλοτυπίας, παράλογη ανασφάλεια και υπερβολές οδηγούν αναπόφευκτα σε χωρισμό. Ας συμβουλευτούμε τη γνώμη των ειδικών για το πώς θα αποφύγουμε εγκαίρως τέτοιες καταστάσεις.
Πολύ συχνά ακούμε να λένε πως η αληθινή αγάπη δεν φοβάται τίποτα. Ίσως, αλλά πολλές φορές ακόμα και ο πιο μεγάλος έρωτας «ξεφουσκώνει», Αιτία; Ρουτίνα, ζήλια, ανασφάλεια, καταπιεστική συμπεριφορά, κ.α. και έτσι μια ωραία (κακή) μέρα ο ένας από τους δύο συντρόφους λέει: «Λυπάμαι δεν φταις εσύ, αλλά εγώ περνώ μια κρίσιμη φάση στη ζωή μου κι έχω την ανάγκη να μείνω μόνος … να ξεκαθαρίσω τις σκέψεις μου…
Μα πού έκανα λάθος;
Φυσικά, γνωρίζετε και οι δύο πως πρόκειται για ένα αντίο. Και τότε αρχίζετε ν’ αναρωτιέστε: « Μα πού έκανα λάθος;»
Δεν είναι σωστό να φορτώνουμε με ενοχές τον εαυτό μας, λένε οι ψυχολόγοι. Αν κάθε φορά που ξεκινάμε μια ερωτική σχέση, προσπαθούμε να γίνουμε διαφορετικοί από αυτό είμαστε, προσπαθώντας να αρέσουμε στο σύντροφό μας, τότε κάτι δεν πάει καλά. Ο χαρακτήρας μας, καλός ή κακός, γοητευτικός ή όχι είναι μέρος της ύπαρξής μας, που μπορεί να μην ταιριάζει στο συγκεκριμένο άντρα, αλλά να είναι ιδανικός για κάποιον άλλον.
Δύσκολοι καιροί για σχέσεις!
Είναι γεγονός πως σήμερα είναι πολύ δύσκολο να δημιουργήσουμε σχέσεις με διάρκεια. Είναι ένα πρόβλημα αρκετά διαδεδομένο και αφορά τόσο τους άντρες όσο και τις γυναίκες. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής λειτουργεί κατασταλτικά για την ερωτική μας ζωή. Ο ρυθμός μας καταιγιστικός, το άγχος, το στρες και η κούραση είναι κυρίαρχα χαρακτηριστικά της καθημερινότητάς μας. Ο χρόνος που έχουμε να προσφέρουμε στο σύντροφό μας είναι λιγοστός, αλλά και γενικότερα υπάρχει μια μεγάλη δυσκολία να αφιερώσουμε χώρο και χρόνο από τη ζωή μας για κάποιον άλλον. Έτσι, μόλις εμφανίζονται τα πρώτα σοβαρά προβλήματα προτιμούμε να «ρίξουμε λευκή πετσέτα» παρά να μείνουμε και να δώσουμε νέες ευκαιρίες. Λάθη, γίνονται σε όλες τις σχέσεις, ακόμα και σε εκείνες που γεννήθηκαν με τους καλύτερους οιωνούς.
Ο έρωτας περνάει … φάσεις
·Ένας σημαντικός εχθρός του έρωτα, είναι η λεγόμενη "συνήθεια". Στην αρχή, γύρω από το πρόσωπο του άλλου ατόμου χτίζεται ένας μύθος, καθώς ο νέος έρωτας έχει τα χαρακτηριστικά που προσδοκούσαμε.
·Οι σύντροφοι συχνά σε αυτήν τη φάση, αρνούνται να δουν ότι έχουν κάποιες διαφορές και εξιδανικεύουν ο ένας τον άλλο. Η περίοδος αυτή τελειώνει όταν αρχίζει να γκρεμίζεται η εικόνα του ιδανικού συντρόφου και εμφανίζονται οι διαφορές του κάθε ατόμου ξεχωριστά.
·Όταν είμαστε με κάποιο άνθρωπο για αρκετό καιρό, υπάρχει η τάση να μην δίνουμε πια τον καλύτερό μας εαυτό, όταν είμαστε μαζί του. Εκνευριζόμαστε εύκολα, γινόμαστε επικριτικοί, καυγαδίζουμε, και χάνουμε την προθυμία να κάνουμε πράγματα για χάρη του. Τι πάθαμε; Απλά, ο χρόνος μας έχει δείξει τις αδυναμίες και τα ελαττώματα του άλλου ανθρώπου, που πιθανότατα δεν προσέξαμε στην αρχή της γνωριμίας μας.
·Εδώ είναι και η μεγάλη πρόκληση για μια σχέση! Πολλά ζευγάρια χωρίζουν σε αυτή τη φάση, καθώς δεν αντέχουν την απογοήτευση που προκαλεί η αλλαγή αυτής της εικόνας, ενώ άλλα αποδέχονται την διαδικασία ως φυσιολογική, προσπαθώντας να αναδομήσουν την επικοινωνία μεταξύ τους.
·Σε γενικές γραμμές αυτό αποτελεί μια φυσιολογική διαδικασία μετάβασης σε ένα διαφορετικό στάδιο εξέλιξης της σχέσης που οι σύντροφοι καλούνται είτε να διαχειριστούν αρμονικά τις διαφορές τους ή να τραβήξει ο καθένας το δρόμο του.
Όταν τα συναισθήματα δεν είναι αμοιβαία…
Στην περίπτωση, που τα συναισθήματα δεν προχωρούν με αμοιβαίο τρόπο, αυτός που νιώθει περισσότερα ενδέχεται να πληγωθεί, ιδιαίτερα αν αρχίσει να υπόσχεται υποχωρήσεις για χάρη του άλλου, υποχωρήσεις όμως που δεν τον εκφράζουν αλλά κάνει γιατί πιστεύει πως έτσι θα κερδίσει την ανταπόκρισή του. Ο άλλος ίσως εκμεταλλευτεί την κατάσταση, ίσως όχι, πιθανότατα όμως δεν θα “συγκινηθεί” όπως ήταν “το σχέδιο”, αλλά μάλλον θα βιώνει όλο και περισσότερη αδιαφορία, με τελικό αποτέλεσμα το χωρισμό.
Ποια είναι η καλύτερη προσέγγιση
Καλύτερη προσέγγιση όταν ο άλλος δείχνει σημάδια αδιαφορίας, είναι να του δώσουμε κάποιο χώρο ώστε να ξεκαθαρίσει τι θέλει και να βρει την ευκαιρία να κινηθεί με δική του πρωτοβουλία. Ο τρόπος για να δώσουμε στον άλλο αυτό τον ελεύθερο χώρο, είναι να τηρούμε μια μέτρια στάση, μη επιτρέποντας στον εαυτό μας ούτε να πέσει σε θυμό και ψυχρότητα, ούτε σε υπερβολική οικειότητα, αλλά απλά να είμαστε εκεί. Αν μετά από κάποιο καιρό διαφανεί ότι δεν υπάρχει το ενδιαφέρον που θα θέλαμε, είναι καλύτερα να το πάρουμε απόφαση να φύγουμε, παρά να μένουμε και να πληγώνουμε άσκοπα τον εαυτό μας. Για να μπορέσουμε να κρατήσουμε και να εξελίξουμε έναν ερωτικό δεσμό, είναι αναγκαίο να εξασφαλίζουμε κάποιες στιγμές χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς με το σύντροφό μας. Επιπλέον, η σχέση είναι απαραίτητο να βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό και κατανόηση. Χρειάζεται να τον εμπιστευόμαστε και να μη διστάζουμε να συζητάμε μαζί του οτιδήποτε μας απασχολεί.
Εκφράστε τις ανάγκες σας
Σε μια σχέση είναι σημαντικό οι σύντροφοι να εκφράζουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους. Η υποχωρητικότητα η αλλιώς παθητικότητα οδηγεί στην ένταση και τη συσσώρευση θυμού, ένας θυμός που συχνά ξεσπά απότομα λειτουργώντας επιθετικά και οδηγώντας το ζευγάρι στη σύγκρουση. Η έκφραση και διεκδίκηση αυτή των αναγκών είναι σημαντικό να μην παίρνει την μορφή επίθεσης και αιτήματος, γεγονός που δυσχεραίνει την επικοινωνία. Το ζευγάρι μπορεί να διεκδικεί τα "θέλω" του εκφράζοντας τα συναισθήματά του και διατυπώνοντας αυτά που θα ήθελε να αλλάξουμε τρόπο όμως που δεν χρεώνει το σύντροφο και δεν τον τοποθετεί σε θέση άμυνας αισθανόμενος ότι δεν είναι ικανός να καλύψει τις ανάγκες του.
Σε καταπιέζω; Είναι που σ’ αγαπώ…
Περνούν τα χρόνια, οι δεκαετίες, οι αιώνες, αλλά στον έρωτα μερικά πράγματα παραμένουν αμετάβλητα. Άντρες και γυναίκες αντιλαμβάνονται τον έρωτα με δύο διαφορετικούς τρόπους. «Είναι δύσκολο για έναν άντρα να δει σε μια συναισθηματική σχέση την επιβεβαίωση του εαυτού του και της αξίας του σαν προσωπικότητα» αναφέρει σε ένα βιβλίο της η Lia Inama, Ιταλίδα ψυχοθεραπεύτρια και σύμβουλος σχέσεων. « Εμείς, οι γυναίκες αντίθετα, έχουμε ανάγκη να μας αγαπούν. Και για να πετύχουμε αυτό το στόχο πέφτουμε σε υπερβολές, γινόμαστε μητρικές απέναντι στο σύντροφό μας, αναλαμβάνουμε εξ’ ολοκλήρου τη φροντίδα του, είμαστε πολύ διαθέσιμες, δηλώνοντας παρόν ανά πάσα στιγμή».
Έτσι κάθε φορά που εκείνος φεύγει από το σπίτι για να περάσει μια βραδιά με τους φίλους του, εμείς αισθανόμαστε εγκαταλελειμμένες. «Είναι πολύ σημαντικό, συνεχίζει η ψυχολόγος, να έχουμε πάντα στο μυαλό μας, πως οι άντρες –όπως άλλωστε και οι γυναίκες- έχουν ανάγκη το δικό τους χώρο. Σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει να θεωρούν το χρόνο που αφιερώνει ο σύντροφός τους σε φίλους ή στον εαυτό του έναν έμμεσο τρόπο για να τους δείξει πως δεν είναι πια εκείνες το κέντρο της προσοχής του. Γι’ αυτό, δεν πρέπει να κρίνετε τον αγαπημένο σας από τις απουσίες του, αλλά από τις παρουσίες του. Όταν είστε μαζί είναι τρυφερός και διαθέσιμος; Τον νιώθετε δικό σας; Τότε μην τον αποδοκιμάζετε για τις ώρες που δεν τον βλέπετε. Αντίθετα, επωφεληθείτε για κάνετε και εσείς δικά σας πράγματα. Έτσι ο χρόνος που θα περνάτε μαζί θα γίνει ακόμα πιο πολύτιμος και ευχάριστος.
