ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΟ, ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΠΑΓΩΤΟ

Μια Βρετανή σχεδιάστρια ισχυρίζεται ότι είναι η πρώτη που έφτιαξε ποτέ παγωτό με άρωμα βανίλιας που προέρχεται από ανακυκλωμένο πλαστικό. Αν και κανείς δεν το έχει δοκιμάσει ακόμα, υποτίθεται ότι έχει γεύση όπως το κανονικό παγωτό βανίλια.

Ως μέρος του τελευταίου της έργου στο Central Saint Martins Design School, η Eleonora Ortolani ξεκίνησε να κάνει κάτι που κανείς άλλος δεν είχε επιχειρήσει ποτέ πριν, τουλάχιστον εξ όσων γνωρίζει – να χρησιμοποιήσει μια μικρή ποσότητα πλαστικού για να φτιάξει άρωμα παγωτού. Το έργο, με τίτλο Guilty Flavours, εμπνεύστηκε από την απογοήτευση της νεαρής σχεδιάστριας για το πώς ανακυκλώνεται γενικά το πλαστικό: μετατρέπεται σε προϊόντα που δεν μπορούσαν να ανακυκλωθούν περαιτέρω, επειδή είχαν αναμειχθεί με ρητίνες ή άλλα υλικά, κάτι που νόμιζε ότι ήταν επιδεινώνει μόνο το πρόβλημα. Έχοντας ακούσει πρόσφατα για ένα είδος σκουληκιού που μπορούσε να αφομοιώσει τις πλαστικές σακούλες, άρχισε να αναρωτιέται αν υπήρχε τρόπος να φάνε οι άνθρωποι πλαστικό, να το διασπάσουν και να το εξαφανίσουν οριστικά.

«Δεν θα φανταζόμουν ποτέ ότι θα μπορούσα να φτιάξω τροφή από πλαστικό», είπε η Ortolani στο Dezeen Magazine. «Και ήταν δύσκολο για μένα να βρω έναν επιστήμονα που να ενδιαφέρεται πραγματικά να συνεργαστεί μαζί μου σε αυτό».

Τελικά, η Eleonora Ortolani βρήκε την επιστήμονα τροφίμων και ερευνήτρια του London Metropolitan University Joanna Sadler από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου που τη βοήθησε να συνθέσει συνθετική βανιλίνη από πλαστικό. Το κοινό άρωμα τροφίμων πωλείται στα σούπερ μάρκετ και χρησιμοποιείται ως φθηνότερη εναλλακτική λύση στη βανίλια. Παράγεται από την ίδια πρώτη ύλη με το πλαστικό –το αργό πετρέλαιο– οπότε το σκεπτικό ήταν ότι το μόνο που χρειάζονταν ήταν ένα ένζυμο για να σπάσει τους πολύ ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των μορίων στη δομή του πλαστικού και ένα άλλο για να συνθέσει αυτά τα μόρια σε βανιλίνη.

Τη στιγμή που τα πρώτα ένζυμα σπάνε την αλυσίδα, δεν είναι πια πλαστικό, δεν είναι πια πολυμερές. Είναι μονομερή. Είναι στοιχεία», είπε η νεαρή σχεδιάστρια. «Το μικροπλαστικό μοιάζει σαν να είναι μόριο, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα πολύ μικροσκοπικό κομμάτι πλαστικό, δεν έχει σπάσει».

Η προκύπτουσα ουσία προφανώς μυρίζει σαν βανιλίνη, αλλά η Ortolani δεν την έχει δοκιμάσει, ούτε και κανένας άλλος. Υπάρχει ένας καλός λόγος για αυτό. Επειδή αυτό είναι το πρώτο στον κόσμο, θεωρείται ένα εντελώς νέο συστατικό από τους φορείς ασφάλειας τροφίμων, επομένως κανείς δεν επιτρέπεται να το φάει μέχρι να μελετηθεί και να κριθεί ασφαλές για κατανάλωση. Ωστόσο, η μοριακή δομή είναι πανομοιότυπη με αυτή της βανιλίνης.

Το πρώτο παγωτό βανίλια με γεύση βανιλίνης από πλαστική σύνθεση βρίσκεται αυτή τη στιγμή κλειδωμένο σε ψυγείο και εκτίθεται στο Central Saint Martins. Η σχεδιάστρια ελπίζει ότι το επίτευγμά της θα ξεκινήσει μια συζήτηση για την ανακύκλωση και τον τρόπο που βλέπουμε τα συνθετικά και φυσικά προϊόντα.

«Αν σας πω ότι «υπάρχει ένα συστατικό σε αυτό το παγωτό που προέρχεται από πλαστικά απόβλητα», θα αηδιαστείτε εντελώς», είπε η Ορτολάνι. «Αλλά όταν καταλάβετε ότι βασικά όλα είναι μέρος του ίδιου οικοσυστήματος και μπορούμε ακόμη και να θεωρήσουμε το πλαστικό μέρος του ίδιου οικοσυστήματος, τότε είναι απολύτως λογικό. Πρέπει να αλλάξουμε δραστικά τον τρόπο που τρώμε και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το φαγητό. Δεν λέω ότι πρέπει να δούμε το μέλλον των τροφίμων καθώς όλα είναι συνθετικά ή υπερεπεξεργασμένα, αλλά είναι απλώς θέμα συμβιβασμού για μένα».

πηγή: Reuters/CBS Newspath