Τενοντίτιδα : Θεραπεία και πρόληψη

by ygeiaevexia

ΓΕΝΙΚΑ

Ο όρος τενοντίτιδα δηλώνει την ύπαρξη φλεγμονής κι αυτό γιατί υπήρχε η άποψη ότι το πρόβλημα ξεκινούσε από μερική ρήξη ινών του τένοντα, που οδηγούσε σε φλεγμονώδη αντίδραση. Νεότερες απόψεις, οι οποίες στηρίζονται σε μελέτες της κυτταρικής διαδικασίας σε χρόνια παθολογία του τένοντα, έδειξαν απουσία φλεγμονώδων κυττάρων και απουσία ρήξης ιστών. Αντίθετα, πιστεύουν ότι το πρόβλημα ξεκινά από εκφυλισμό του κολλαγόνου ιστού μέσα στο τένοντα. Για τον λόγο αυτό ονομάζουν αυτή τη παθολογία Τεντίνοση.

Ο τένοντας είναι μία ινώδης χορδή που ενώνει τους μύες με τα οστά. Σε αρκετές περιπτώσεις περιβάλλεται από ένα “σακούλι” το έλυτρο. Είναι ο καθοριστικός παράγοντας που επιτρέπει την κίνηση των οστών σαν αποτέλεσμα της μυϊκής σύσπασης. Είναι ανθεκτικός στην κάμψη και στα τεντώματα, ωστόσο, μπορεί να αναπτύξει φλεγμονή εξαιτίας υπερχρήσης και διαφόρων ασθενειών ή κακώσεων. Ο πόνος που συνοδεύει τη φλεγμονή είναι έντονος και μάλιστα χειροτερεύει εάν δεν διακοπεί άμεσα η χρήση της άρθρωσης. Συνήθως προσβάλλονται περιοχές που έχουν έντονη και συνεχή χρήση όπως είναι ο ώμος, ο καρπός, η φτέρνα και ο αγκώνας.

Τις περισσότερες φορές η θεραπεία της τενοντίτιδας απαιτεί περίπου δύο βδομάδες, ωστόσο η χρόνια μορφή της απαιτεί θεραπεία τουλάχιστον έξι μηνών, διότι ο ασθενής δε δίνει στον τένοντα τον απαιτούμενο χρόνο θεραπείας. Ορισμένες παθήσεις μάλιστα επιβραδύνουν την αποκατάσταση του τένοντα και σ’ αυτές εντάσσονται ο διαβήτης, η αρθρίτιδα και η ουρική αρθρίτιδα.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

•Πόνος στην άρθρωση κατά την διάρκεια της κίνησης, αλλά μερικές φορές ακόμα και με την απλή επαφή. Ο πόνος εντοπίζεται κυρίως στον ώμο, τον καρπό, τη φτέρνα («αχίλλεια τενοντίτιδα») ή την εξωτερική πλευρά του αγκώνα («αγκώνας του τένις»).

•Επιδείνωση του πόνου κατά την διάρκεια της νύχτας.

•Δυσκαμψία με συνέπεια τον περιορισμό της κίνησης.

•Οίδημα.

•Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα.

•Πάχυνση και σκλήρυνση του ελύτρου με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η ολίσθηση του τένοντα και κατά συνέπεια να εμποδίζεται η κίνηση αλλά και να προκαλείται ένας χαρακτηριστικός πόνος.

•Μυϊκή αδυναμία που μπορεί να συνοδεύεται από μυϊκό σπασμό.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΑΜΕΣΑ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΣΑΣ ΟΤΑΝ...

•Ο πόνος έχει διάρκεια μεγαλύτερη της μιας εβδομάδας.

•Ο πόνος είναι ισχυρός και συνοδεύεται από οίδημα.

ΑΙΤΙΕΣ

Τις περισσότερες φορές η τενοντίτιδα προκαλείται από υπερβολική κούραση της περιοχής, συνήθως μετά από επαναλαμβανόμενη έντονη δραστηριότητα. Με το πέρασμα του χρόνου οι τένοντες χάνουν την ελαστικότητα τους προσθέτοντας ένα ακόμα επιβαρυντικό παράγοντα. Η τενοντίτιδα μπορεί επίσης να οφείλεται στην ύπαρξη κάποιάς σοβαρής νόσου, όπως είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα.

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ

Σημαντικό ρόλο στην διάγνωση έχει η λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού του ασθενή. Στην συνέχεια σημαντικές πληροφορίες αντλούνται από την κλινική αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της ακτινογραφίας και της τομογραφίας των οστών.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπεία αποσκοπεί στην αποκατάσταση της κίνησης της άρθρωσης χωρίς της συνοδεία πόνου και στη διατήρηση της ισχύος των κοντινών μυών και συνίσταται σε επαρκή ανάπαυση και διακοπή των δραστηριοτήτων που προκαλούν τενοντίτιδα.

ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Αυτό που αρχικά απαιτείται είναι διακοπή όλων των δραστηριοτήτων στις οποίες συμμετέχει η συγκεκριμένη άρθρωση και ανάπαυση. Προτείνεται επίσης εφαρμογή πάγου και σε καμία περίπτωση ζεστού και συμπίεση και ανύψωση και χορήγηση παυσίπονων και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Ειδικότερα, χορηγείται ασπιρίνη ή ιβουπροφένη για περιορισμό της φλεγμονής και μείωση του πόνου ή και κορτικοστεροειδή. Επιπλέον, αποτελεσματική θεωρείται η θεραπεία με υπέρηχους ή δινόλουτρα, χρήση ανάλογου της πάσχουσας περιοχής κηδεμόνα περιορισμού της κίνησης, που προοδευτικά αφαιρείται ανάλογα με την μείωση των συμπτωμάτων και ένα πρόγραμμα ασκήσεων χωρίς τη χρησιμοποίηση του τένοντα που αποσκοπεί στην ενδυνάμωση των γύρω μυών.

Χειρουργική επέμβαση απαιτείται όταν λόγω χρόνιας φλεγμονής έχει προκληθεί πάχυνση του ελύτρου με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η ολίσθηση του τένοντα, όταν έχει ασβεστοποιηθεί μέρος του τένοντα, το οποίο πρέπει να αφαιρεθεί χειρουργικά κι όταν έχει προκληθεί ολική ρήξη του τένοντα.

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ

Υπάρχουν ορισμένες εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας που μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της τενοντίτιδας και συνίστανται στις ακόλουθες:

•Ομοιοπαθητική: προτείνει τη χορήγηση Arnica ή Ruta.

•Κινέζικα βότανα: δοκιμάστε κατάπλασμα γαρδένιας, κρασιού και αλευριού σε συνδυασμό με tui na, ένα είδος μασάζ στη βάση του αντίχειρα.

•Φυτοθεραπεία: συνιστά χρησιμοποίηση λευκής ιτιάς, ασπιρίνης ή βρομελαϊνης (ενός ενζύμου του ανανά).

•Διατροφή: ενδείκνυται η λήψη βιταμίνη C, Β-καροτίνης, ψευδάργυρου, σεληνίου και βιταμίνης Ε.

Πώς να αντιμετωπίσετε την τενοντίτιδα στο σπίτι

•Διακόψτε κάθε δραστηριότητα που επιβαρύνει τον τένοντα και αναπαυθείτε.

•Εφαρμόστε πάγο στην περιοχή.

•Τυλίξτε σφιχτά την άρθρωση με έναν επίδεσμο.

•Ανυψώστε τον αστράγαλό σας ακουμπώντας τον ώμο σας σε ένα τραπεζάκι.

ΠΡΟΛΗΨΗ