ΠΡΑΣΙΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΡΩΜΕ;

by Επιστημονική Ομ...

Δεν είναι τυχαίο ότι οι μεταβολικές και χρόνιες παθήσεις έχουν αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου. Υπάρχει μια προφανής ανισορροπία στη διατροφή του ανθρώπου. Δεν προκαλείται μόνο από την υπερβολική ή ελλιπή κατανάλωση συγκεκριμένων τροφίμων, αλλά η περιεκτικότητα των τροφίμων έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Αυτό σημαίνει ότι δεν τρώμε τα ίδια φαγητά που έτρωγαν οι προπαππούδες μας.

Δεν υπάρχει τροφή που να μπορεί να καλύψει όλες τις διατροφικές σας ανάγκες από μόνη της. Επομένως, πρέπει να διαφοροποιήσουμε τη διατροφή μας με πολλά τρόφιμα για να καταναλώνουμε όλα τα μακροθρεπτικά και μικροθρεπτικά συστατικά που χρειαζόμαστε για να διατηρήσουμε τις φυσιολογικές μας λειτουργίες. Περιμένουμε κάποια ειδικά θρεπτικά συστατικά από κάθε τρόφιμο, όπως απαραίτητα αμινοξέα από τα αυγά, σίδηρο από το κρέας, μαγνήσιο από ξηρούς καρπούς ή βιταμίνη C από εσπεριδοειδή. Είναι όμως ακόμα σε θέση να καλύψουν τις ανάγκες μας;

Σύμφωνα με μια έκθεση του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ, τα κρίσιμα θρεπτικά συστατικά σε ορισμένα τρόφιμα και καλλιέργειες έχουν παρουσιάσει μειώσεις έως και 38% σε σύγκριση με τα επίπεδά τους κατά τα μέσα του 20ού αιώνα. Σε όλη την ανάλυση 43 διαφορετικών λαχανικών, σημειώθηκε μέση μείωση 16% στην περιεκτικότητα σε ασβέστιο, 15% στην περιεκτικότητα σε σίδηρο και 9% στην περιεκτικότητα σε φώσφορο. Επιπρόσθετα, σημαντικές μειώσεις παρατηρήθηκαν στις βιταμίνες ριβοφλαβίνη και ασκορβικό οξύ, ενώ τα επίπεδα πρωτεΐνης παρουσίασαν ελαφρά πτώση.

Πώς η «Πράσινη Επανάσταση» μείωσε τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά;

Είναι σημαντικό να καλύπτονται οι καθημερινές θερμιδικές ανάγκες της ανθρωπότητας, καθώς μεγάλος αριθμός ανθρώπων εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τις απειλητικές για τη ζωή προκλήσεις της πείνας. Ο Norman Borlaug κέρδισε το βραβείο Νόμπελ για το έργο του για την «Πράσινη Επανάσταση», που είχε ως στόχο να αυξήσει τις αποδόσεις των καλλιεργειών και να αντιμετωπίσει τις ελλείψεις τροφίμων με την ανάπτυξη και την υιοθέτηση ποικιλιών καλλιεργειών υψηλής απόδοσης. Αυτές οι ποικιλίες παρήγαγαν περισσότερους σπόρους ανά μονάδα γης, οδηγώντας σε αυξημένη θερμιδική διαθεσιμότητα σε πολλές περιοχές. Αυτό ήταν ιδιαίτερα σημαντικό για την αντιμετώπιση της πείνας και της έλλειψης τροφίμων στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Ήταν απαραίτητη η Πράσινη Επανάσταση;

Πριν κρίνουμε τις επιπτώσεις της «Πράσινης Επανάστασης» στην περιεκτικότητα των τροφίμων σε θρεπτικά συστατικά, πρέπει να αποδεχτούμε τη σημασία της. Ακόμη και το 2022, περίπου το 29,6% του παγκόσμιου πληθυσμού, που ισοδυναμεί με 2,4 δισεκατομμύρια άτομα, αντιμετώπισε μέτρια ή σοβαρή επισιτιστική ανασφάλεια και περίπου το 9,2% του παγκόσμιου πληθυσμού αντιμετώπισε πείνα. Έτσι «τα σύγχρονα προβλήματα απαιτούν σύγχρονες λύσεις» και η ανθρωπότητα μπορεί να βρει καλύτερες λύσεις.

Σύγχρονες λύσεις για την «κρυφή πείνα»

Η κρυφή πείνα, γνωστή και ως ανεπάρκεια μικροθρεπτικών συστατικών, αναφέρεται σε μια μορφή υποσιτισμού όπου τα άτομα καταναλώνουν αρκετές θερμίδες για να μην είναι λιποβαρή, αλλά η διατροφή τους στερείται απαραίτητων βιταμινών και μετάλλων που απαιτούνται για τη σωστή ανάπτυξη, ανάπτυξη και γενική υγεία.
Υπάρχει μια προφανής σχέση μεταξύ των πιο κοινών χρόνιων ασθενειών και των ελλείψεων σε μικροθρεπτικά συστατικά. Επομένως, πρέπει να επαναφέρουμε αυτά τα απαραίτητα μικροθρεπτικά συστατικά, όπως βιταμίνες και μέταλλα, στα τρόφιμα. Η βιοενοχοποίηση ή ο εμπλουτισμός τροφίμων είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης αυτού του υποσιτισμού παγκοσμίως, αλλά δεν αρκεί. Ίσως χρειαζόμαστε τη δεύτερη πράσινη επανάσταση!

Πώς επαναφέρουμε τα θρεπτικά συστατικά μας;

Οι επιστήμονες ερευνούν πώς να αυξήσουν την περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά των τροφίμων κατά το στάδιο της παραγωγής και όχι τη βιοενίσχυση του τελικού προϊόντος, κάτι που είναι λογικό επειδή είναι ένας πιο βιώσιμος τρόπος εμπλουτισμού της διατροφής μας. Για να θρέψουμε την ανθρωπότητα, πρώτα, πρέπει να θρέψουμε το έδαφος και τις καλλιέργειες. Η γονιμότητα του εδάφους, η διατροφή των καλλιεργειών και οι επιπτώσεις των διαφορετικών γεωργικών πρακτικών στις αποδόσεις των καλλιεργειών και στην υγεία του εδάφους είναι θέματα που συζητήθηκαν πρόσφατα. Η χρήση διαφορετικών λιπασμάτων όπως το άζωτο, ο φώσφορος, το κάλιο και οι οργανικές τροποποιήσεις και οι αμειψισπορές είναι μερικές στρατηγικές για τη βελτίωση του εδάφους και των καλλιεργειών μας.

Οι μελέτες που ξεκίνησαν στο Ινστιτούτο Rodale στην Πενσυλβάνια το 2016 σημείωσαν σημαντική επιτυχία από αυτή την άποψη. Ο κύριος στόχος της μελέτης είναι να δημιουργήσει μια σύνδεση μεταξύ των γεωργικών πρακτικών, της υγείας του εδάφους, της πυκνότητας των θρεπτικών στοιχείων των καλλιεργειών και της ανθρώπινης υγείας. Οι ερευνητές έχουν παρατηρήσει ότι όσο πιο ενεργοί μύκητες και μικροοργανισμοί υπάρχουν στο έδαφος, τόσο πιο εξοπλισμένο είναι να παρέχει θρεπτικά συστατικά στα φυτά και στη διατροφή μας. Υπάρχει ένα δίκτυο μυκητιακών νημάτων που ονομάζεται μυκόρριζα, το οποίο λειτουργεί σαν προέκταση των ριζών των φυτών και σχηματίζει μια συμβιωτική σχέση με τα φυτά και τα μικρόβια. Πολύπλοκα βιοχημικά μονοπάτια, που υποστηρίζονται από μύκητες, περιλαμβάνουν μια συνεχή μεταφορά θρεπτικών ουσιών από το έδαφος στο φυτό.

Ο αντίκτυπος της μυκόρριζας είναι τόσο σημαντικός που έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται για την ενίσχυση της εμπορικής παραγωγικότητας των καλλιεργειών, παρόμοια με τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται τα εμβόλια για τη βελτίωση της ανοσίας και της υγείας των ανθρώπων. Έχουν αναπτυχθεί εμβόλια εδάφους, ιδιαίτερα με βάση ισχυρά στελέχη μυκόρριζων μυκήτων. Καθώς πλοηγούμαστε στη λεπτή ισορροπία μεταξύ της διατήρησης της παγκόσμιας υγείας και των προμηθειών τροφίμων και της διατροφής του σώματός μας, πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κρυφή πείνα και να εξερευνήσουμε καινοτόμες λύσεις.

Πηγές