Στην πραγματικότητα, ο Bobi (γεν. 11 Μαΐου 1992) δεν είναι απλώς ο γηραιότερος σκύλος, είναι ο γηραιότερος σκύλος όλων των εποχών. Ο Μπόμπι κέρδισε το Παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες από τον Μπλούι, έναν Αυστραλό βοοειδή, ο οποίος πέθανε το 1939 σε ηλικία 29 ετών και πέντε μηνών.
Ο Bobi είναι 30 ετών 266 ημερών από την 1η Φεβρουαρίου 2023. Έχει ζήσει όλη του τη ζωή με την οικογένεια Costa στο αγροτικό χωριό Conqueiros, στη Leiria της Πορτογαλίας. Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη Leonel, ο Bobi είναι ένα καθαρόαιμο Rafeiro do Alentejo, το οποίο είναι μια ράτσα σκύλου φύλακα ζώων με μέσο προσδόκιμο ζωής 12-14 χρόνια.
Το 1992 ο Bobi εγγράφηκε στο Serviço Medico-Veterinário do Município de Leiria (Κτηνιατρική Υπηρεσία του Δήμου Leiria), οι οποίοι επιβεβαίωσαν την ημερομηνία γέννησης του Bobi.
Η ηλικία του Μπόμπι έχει επίσης επαληθευτεί από τη SIAC, μια βάση δεδομένων για κατοικίδια που είναι εξουσιοδοτημένη από την πορτογαλική κυβέρνηση και τη διαχειρίζεται η SNMV (Sindicato Nacional dos Médicos Veterinários; Εθνική Ένωση Κτηνιάτρων).
Η ιστορία του Μπόμπι είναι θαυματουργή, από το να είναι καταδικασμένος στη γέννηση μέχρι τώρα ο γηραιότερος επαληθευμένος σκύλος. Γεννήθηκε ως ένα από τα τέσσερα αρσενικά κουτάβια, σε ένα βοηθητικό κτίριο όπου η οικογένεια Κόστα αποθήκευε ξύλα. «Ήμουν οκτώ χρονών», είπε ο Λεονέλ Κόστα, τώρα 38 ετών. «Ο πατέρας μου ήταν κυνηγός και είχαμε πάντα πολλά σκυλιά». Λόγω του αριθμού των ζώων που είχαν ήδη, ο πατέρας του Leonel αποφάσισε ότι δεν μπορούσαν να κρατήσουν τα νεογέννητα κουτάβια.
«Δυστυχώς, εκείνη την εποχή θεωρήθηκε φυσιολογικό από τους ηλικιωμένους που δεν μπορούσαν να έχουν περισσότερα ζώα στο σπίτι […] να θάβουν τα ζώα σε μια τρύπα για να μην επιβιώσουν», εξήγησε ο Leonel. Την ημέρα μετά τη γέννηση των κουταβιών, οι γονείς του Leonel μπήκαν στο δωμάτιο και τα πήραν γρήγορα ενώ η μητέρα τους, Gira, απουσίαζε.
Ο Leonel θυμάται ότι αυτός και τα αδέρφια του ήταν πολύ λυπημένοι τις επόμενες μέρες, ωστόσο, παρατήρησαν ότι η Gira συνέχισε να επισκέπτεται το βοηθητικό κτίριο όπου γεννήθηκαν τα κουτάβια της. «Μας φάνηκε περίεργη η κατάσταση, γιατί αν τα ζώα δεν ήταν πια εκεί, γιατί θα πήγαινε εκεί;»
Αποφάσισαν να ακολουθήσουν τη Gira σε ένα από τα ταξίδια της, όπου ανακάλυψαν τον Bobi. Ευτυχώς είχε αποφύγει την ίδια μοίρα με τα αδέρφια του καθώς ήταν μεταμφιεσμένος ανάμεσα σε όλο το ξύλο.
Ο Leonel και τα αδέρφια του αποφάσισαν να κρατήσουν μυστική την ύπαρξη του Bobi. «Ξέραμε ότι όταν ο σκύλος άνοιγε τα μάτια του, οι γονείς μου δεν θα το έθαβαν πλέον», εξήγησε ο Leonel. «Ήταν γνωστό ότι αυτή η πράξη δεν μπορούσε ή έπρεπε να γίνει». Συνήθως χρειάζονται μία έως δύο εβδομάδες για τα νεογέννητα κουτάβια να ανοίξουν τα μάτια τους για πρώτη φορά. μπορούν να το κάνουν μόνο όταν το κεντρικό νευρικό τους σύστημα έχει αναπτυχθεί και τα μάτια τους έχουν σχηματιστεί πλήρως.
Όταν οι γονείς του Leonel ανακάλυψαν τελικά τον Bobi, ήταν πολύ αργά - το νεαρό κουτάβι είχε ήδη ανοίξει τα μάτια του. Ο Μπόμπι ήταν πλέον μέλος της οικογένειας. «Ομολογώ ότι όταν έμαθαν ότι ξέραμε ήδη, ούρλιαξαν πολύ και μας τιμώρησαν, αλλά άξιζε τον κόπο και για καλό λόγο!»
«Αν ο Μπόμπι μιλούσε μόνο θα μπορούσε να το εξηγήσει», είπε ο Λεονέλ όταν συζητούσε τους λόγους για τη μακροζωία του Μπόμπι. Ο Leonel πιστεύει ότι ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες που συμβάλλουν είναι το «ήρεμο, γαλήνιο περιβάλλον» στο οποίο ζει ο Bobi, «μακριά από τις πόλεις».
Ο Μπόμπι δεν ήταν ποτέ δεμένος με αλυσίδες ούτε κολλημένος σε λουρί, και πάντα απολάμβανε την ελεύθερη περιπλάνηση στα δάση και τα χωράφια γύρω από το σπίτι της οικογένειας Κόστα. Ο Leonel περιγράφει τον Bobi ως «πολύ κοινωνικό» καθώς μεγάλωσε με πολλά άλλα ζώα.
Ο Μπόμπι είναι λιγότερο τολμηρός τώρα στα γηρατειά του. το περπάτημα είναι δύσκολο, γι' αυτό ξοδεύει κυρίως τον χρόνο του κάνοντας παρέα στην αυλή με τους τέσσερις φίλους του αιλουροειδών. Η όραση του Μπόμπι έχει επίσης επιδεινωθεί. Ο Λεονέλ συχνά τον παρατηρεί να συγκρούεται με εμπόδια όταν περπατάει.
Λόγω της ηλικίας του, ο Μπόμπι ξεκουράζεται περισσότερο από ότι συνήθιζε και του αρέσει να ξαπλώνει στο κρεβάτι μετά τα γεύματα. Τις πιο κρύες μέρες προτιμά να χαλαρώνει δίπλα στη φωτιά. Όσο για τη διατροφή του, ο Μπόμπι έτρωγε πάντα «ανθρώπινη τροφή».
«Ό,τι φάγαμε, έφαγαν και αυτοί», είπε ο Λεονέλ. Πιστεύει ότι αυτό συνέβαλε σημαντικά στη μακροζωία του Μπόμπι. «Ανάμεσα σε ένα κουτάκι ζωικής τροφής ή σε ένα κομμάτι κρέας, ο Μπόμπι δεν διστάζει και επιλέγει το φαγητό μας». Ο Λεονέλ μουλιάζει πάντα το φαγητό σε νερό πριν το σερβίρει στα κατοικίδια του, έτσι ώστε να αφαιρεί τα περισσότερα από τα καρυκεύματα. «Πίνει πολύ νερό - περίπου ένα λίτρο την ημέρα - κάνοντάς τον να ουρήσει πολλές φορές...»
Από την άποψη της υγείας, ο Μπόμπι απολάμβανε μια σχετικά απροβλημάτιστη ζωή, αν και τρόμαξε στον Λεονέλ το 2018 όταν ήταν στο νοσοκομείο. μετά από ξαφνική κατάρρευση λόγω δυσκολίας στην αναπνοή. Ευτυχώς, ο Μπόμπι κατάφερε να τα βγάλει πέρα. «Έχουμε τακτικά ραντεβού [κτηνίατρο] μαζί του και οι εξετάσεις έδειχναν πάντα ότι τα πάει καλά για την προχωρημένη ηλικία του», αποκάλυψε ο Leonel.
Ο Leonel ποτέ δεν σκέφτηκε ότι ο Bobi μπορεί να ήταν ο γηραιότερος σκύλος στον κόσμο μέχρι πρόσφατα. Στην πραγματικότητα, όταν έστειλε την αίτηση του Bobi για τον τίτλο του γηραιότερου σκύλου που ζει, δεν είχε καν συνειδητοποιήσει ότι ο Bobi θα ήταν επίσης ο γηραιότερος σκύλος ποτέ.
«Ποτέ δεν σκέφτηκα να εγγράψω τον Bobi για να σπάσει το ρεκόρ γιατί ευτυχώς τα ζώα μας άντεχαν πάντα για πολλά χρόνια», εξήγησε. Ο Leonel είπε ότι η μητέρα του Bobi, Gira, έζησε μέχρι την ηλικία των 18 ετών και ένα άλλο σκυλί τους, ο Chicote, έζησε μέχρι τα 22. «Βλέπουμε καταστάσεις όπως αυτή ως φυσιολογικό αποτέλεσμα της ζωής που έχουν, αλλά ο Μπόμπι είναι μοναδικός στο είδος του».
Ο Μπόμπι είναι το «τελευταίο μιας μακράς γενιάς ζώων» στην οικογένεια Κόστα. Είναι επίσης μια ζωντανή υπενθύμιση για τον Leonel περασμένων εποχών και όλων των συγγενών που έχασε όλα αυτά τα χρόνια. «Ο Μπόμπι είναι ξεχωριστός γιατί κοιτάζοντάς τον είναι σαν να θυμάσαι τους ανθρώπους που ήταν μέλη της οικογένειάς μας και δυστυχώς δεν είναι πια εδώ, όπως ο πατέρας μου, ο αδελφός μου ή οι παππούδες μου που έχουν ήδη φύγει από αυτόν τον κόσμο. Ο Μπόμπι αντιπροσωπεύει αυτές τις γενιές».
Καθώς ο Bobi ανυπομονεί για τα 31α γενέθλιά του τον Μάιο – αγνοώντας το γεγονός ότι έγραψε ιστορία ως ο γηραιότερος επαληθευμένος σκύλος ποτέ – του ευχόμαστε καλή υγεία και ευτυχία. Ο προηγούμενος κάτοχος του ρεκόρ, Bluey, ανήκε στο Les Hall του Ρότσεστερ, Βικτώρια, Αυστραλία. Το Bluey αποκτήθηκε ως κουτάβι το 1910 και εργάστηκε σε βοοειδή και πρόβατα για σχεδόν 20 χρόνια πριν κοιμηθεί στις 14 Νοεμβρίου 1939.
Στις 8 Μαρτίου 1983 ο θάνατος ενός αυστραλιανού σταυρού βοοειδούς-σκύλου/Λαμπραντόρ ονόματι Chilla, ηλικίας 32 ετών και 3 ημερών, συνέβη στο Broadbeach, Queensland, Αυστραλία.
Διαβάστε επίσης...
